عيد هاي قربان

عرب نيستيم

اما مسلمان كه هستيم

حتي اگر داستان ابراهيم و اسماعيل و اميدواري هاجر داستاني بيش نيستند اما باورشان داريم

چون چه روزهايي گذشت و ما چون هاجر صبر كرديم تا شايد چشمه اي جوشان را بيابيم

چه لحظه هايي را گذرانديم و چون ابراهيم دل خوشي هاي زندگيمان را چون اسماعيل قرباني خوشنودي عشقمان كرديم ...

آن لحظه اي كه مادر خودش يخ زد و روي فرزندش را پوشاند ..

آن شامي كه پدر گرسنه ماند تا فرزندش سير بماند ...

آن روزي كه براي لبخند عشقتان دست به هر كاري زديد ....

اينها همان عيد است

عيد قربان

عيد گذشتن از خود

فرقي نميكند عرب باشيم يا عجم

مسلمان باشيم يا مسيحي

انسان كه باشيم تمام اينها را گذرانده ايم و باور داريم

و آن لحظه ، لحظه شادي ماست

و هر دم آن عيدي به وسعت قربان ابراهيم است .

چهارشنبه 24 مهر 1392 - 8:44:35 AM

عضویت در گوهردشت
رمز عبورم را فراموش کردم

نظر ها

daruosh

http://cardinal.gegli.com

ارسال پيام

پنجشنبه 25 مهر 1392 4:21:56 PM

من مسلمانم.
قبله ام يك گل سرخ.
جانمازم چشمه، مهرم نور.
دشت سجاده من.
من وضو با تپش پنجره ها مي گيرم.
در نمازم جريان دارد ماه ، جريان دارد طيف.
سنگ از پشت نمازم پيداست:
همه ذرات نمازم متبلور شده است.
من نمازم را وقتي مي خوانم
كه اذانش را باد ، گفته باد سر گلدسته سرو.
من نمازم را پي "تكبيره الاحرام" علف مي خوانم،
پي "قد قامت" موج.

كعبه ام بر لب آب ،
كعبه ام زير اقاقي هاست.
كعبه ام مثل نسيم ، مي رود باغ به باغ ، مي رود شهر به شهر.

"حجر الاسود" من روشني باغچه است.